4-12-2015
Een vrolijke groep verwelkomt ons deze ochtend in het conferentiecentrum. Ze houden een touw gespannen op de symbolische hoogte van 1,5 °C en dagen iedereen uit om limbo-gewijs onder deze limiet te blijven. Het is een acrobatische oefening, en zo lijkt het ook te zullen worden op de conferentie zelf.
Het aantal landen dat de eis om de limiet voor maximale gemiddelde temperatuurstijging op aarde terug te brengen naar 1,5°C lijkt te groeien, maar tegelijk lijken de kansen om het in de tekst te behouden, te dalen. Waarschijnlijk wordt het een diplomatische formulering, zoiets als "zover mogelijk onder de 2°C, met 1,5°C in ons achterhoofd".
In elk geval wordt niets onverlet gelaten om aan te tonen dat de weg naar een koolstofarme economie is ingezet. De vele stands van de ngo's en organisaties tonen succesvolle voorbeelden. In hun eigen paviljoenen tonen tal van landen hoezeer ze op het spoor van de duurzame toekomst zitten. Enige greenwashing is hen daarbij niet vreemd. Zo verklaart de roll up van Congo dat het land zowat de kampioen is van het duurzaam bosbeheer dat in het deelakkoord rond REDD+ wordt vooropgesteld.
In de onderhandelingen was de stijgende temperatuur best voelbaar in de vooravond, toen de 'Contact Group' samenkwam om het onderhandelingsdocument te bespreken dat men morgen moet afronden en overhandigen aan de COP.
In de geheimtaal die hier gebruikelijk is, wordt dit document al sinds de COP van Durban in 2011 voorbereid door de "Ad Hoc Working Group on the Durban Platform for Enhanced Action", kortweg ADP. Het is deze werkgroep die morgen de werkzaamheden moet afronden, en zijn resultaten overhandigen aan de "Conference of the Parties" (COP) Deze moeten het dan aanvaarden als onderhandelingsdocument waarmee men volgende week verdergaat, in aanwezigheid van de ministers.
De co-voorzitters hadden van het document een nieuwe kortere versie gemaakt, in de hoop enkele twistpunten te overbruggen. Het heette dan ook "bridging document". Voor de niewsgierigen: je kan het hier downloaden. Tijdens de plenaire sessie vanavond bleek dat ze toch niet alle tegenstellingen overbrugd hadden, en kwam de eis om een aantal punten die voor landen of groepen van landen belangrijk zijn, opnieuw in te voegen. Op die manier krijgen de ministers volgende week toch nog een tekst met een overvloed aan formuleringen die tussen haakjes staan. Elke woord of stukje tekst tussen haakjes, is een op te lossen knelpunt. Achterliggend gaat het uiteraard vaak over het te nemen engagement van rijke en arme landen, het verplichtend karakter ervan, de (historische) verantwoordelijkheid van de rijke landen, en de financiering van alles wat beslist wordt.
We konden de bespreking volgen via schermen in een van de grotere onderhandelingszalen. Dat was een kadootje van het Frans voorzitterschap, want eerder deze week waren dergelijke samenkomsten voor "Parties only", oftewel enkel toegankelijk voor leden van de officiële delegaties.
Vanuit ons standpunt uit gezien, is het goed dat de 1,5 °C tenminste nog in de tekst staat, maar is het bedenkelijk dat de passage over mensenrechten (Artikel 2.2) herleid is tot een simpele vermelding, die dan bovendien nog helemaal tussen haakjes staat.
