“Wanneer de kerk ‘dienstbaarheid’ hoog in het vaandel draagt, moet ze zich er tevens van bewust zijn hoe dit discours op een zeer nefaste manier misbruikt kan worden. Hier stoten we op een belangrijke opgave, een diaconie-taak, voor de kerk, voor ieder die zich diaconisch wil inzetten: is de kerk dienstbaar aanwezig bij slachtoffers van ‘gedwongen dienstbaarheid’, bij slachtoffers die zichzelf ‘leeg-gegeven’ hebben in hun inzet voor en loyaliteit aan anderen, in het bijzonder in gezinnen?”
Annemie Dillen over de wijze waarop het spreken over dienstbaarheid ook misbruikt kan worden, in Rondom Gezin, 2003.
