Samen een teken van hoop
Franciscus van Assisi werd in Aalst op bijzondere wijze herdacht: op zijn feestdag ging de allereerste interlevensbeschouwelijke klimaatwake door in de kerk van Sint-Paulus en O.L.V. ter Rozen. Met bijdrages uit verschillende levensbeschouwingen werd gewaakt voor het klimaat en de wacht gehouden voor onze toekomst.
Het initiatief voor deze klimaatwake ligt bij de verenigde krachten van het Vredeshuis, Natuurpunt Aalst, Oxfam-Wereldwinkels Aalst en Ecokerk.
Namens deze werkgroep heette Charlotte gisterenavond iedereen welkom: “Laten wij vandaag, met alle levensbeschouwingen samen, stemmen zijn van die hoop dat het kan. Laten we tonen dat wij, met al onze verschillen, ons kunnen verenigingen rond één zaak: onze planeet. Laten wie die vlam van hoop vanavond aan elkaar doorgeven, elk op zijn eigen manier.”
Stijn Ledegen bracht vanuit de Moskee van Aalst een bijdrage over zorg voor de natuur in de Islam. Daarbij benadrukte hij vooral het belang van de religieuze mens die zich niet opsluit, maar uit liefde voor zijn medemens zorg draagt voor de natuur.
De heilige Gudulaparochie had speciale aandacht voor de heilige Franciscus van Assisi. Zijn gebed voor vrede en zijn Zonnelied gaven de avond een franciscaanse kleur, zeker wanneer iedereen het refrein meezong: “Allerhoogste goede Heer, U komt toe lof en eer, alle glorie, roem en alle zegening”.
We luisterden geboeid naar de getuigenis van Hildegart Uvin van de Sint-Benedictusparochie over de Hemelse Gaarde. Rondom de Sint-Amanduskerk in Ten Bos legden een grote groep vrijwilligers een ecologische stiltetuin aan, met een troostplek, een labyrinth, een wadi, een kleine speeltuin, een bloemenweide. Een hoopvolle en concrete daad van liefde voor onze aarde!
(lees verder onder het filmpje met een virtueel bezoek aan De Hemelse Gaarde)
Namens Jebron sprak Paul De Witte over het sabbatcentrisme van de Bijbel. De schepping is niet gericht op de mens en zijn productiviteit, maar op de heilzame rust van de sabbat: “Heel spitsvondig hebben joodse bijbeluitleggers opgemerkt dat de eerste dag die de mens mag beleven geen werkdag is, maar een rustdag. Anders gezegd: de mens bereikt zijn levensdoel niet in het manipulerend en beheersend bewerken van de aarde, maar juist in het staken (het woord sjabbat is afgeleid van het werkwoord staken, ophouden) van die beheersende arbeid, waardoor de mens zichzelf de tijd gunt om te gedenken wie hij of zij is.”
We zongen samen en luisterden naar de tien geboden van de eco-ethiek (geschreven door Egbert Rooze).
Het orgelpunt van de avond waren de liederen gezongen door het 45-mensen-tellende koor Kantilene, onder leiding van Martine Vandevoorde. Zij brachten voor ons Laat ons een bloem van Louis Neefs en Irish Blessing. Echte kippenvelmomenten!
Het deed deugd om samen een uur vrij te maken om te bidden voor de schepping. We vormden met de verschillende Aalsterse levensbeschouwingen een lichtpuntje van hoop. Laten we dat verder uitdragen naar iedereen die we ontmoeten.
Charlotte Braeckeveldt,
Ecokerk bisdom Gent