Kunnen we de spiraal van zelfvernietiging doorbreken?
"Zoals het vaak gebeurt in tijden van diepe crisis wanneer belangrijke beslissingen nodig zijn, zijn we ook nu geneigd om te denken dat wat gebeurt niet echt is."
Uit de encycliek Laudato Si'
Zoals het vaak gebeurt in tijden van diepe crisis wanneer belangrijke beslissingen nodig zijn, zijn we ook nu geneigd om te denken dat wat gebeurt niet echt is. Als we oppervlakkig kijken, dan lijkt het niet zo erg te zijn, behalve dan de paar zichtbare tekenen van vervuiling en verloedering, en kan de planeet in de huidige omstandigheden nog zeer lang voortbestaan.
Die ontwijkende houding laat ons toe om met onze levensstijl, ons productie- en consumptiemodel door te gaan.
Het is de manier waarop de mens handelt om de ondeugden van zelfvernietiging te blijven voeden: hij probeert ze niet te zien, voert een strijd om ze niet te moeten erkennen, stelt belangrijke beslissingen uit en handelt alsof er niets aan de hand is. (Laudato Si' 59)
Gebed
Uit de diepte roep ik tot u, o God.
We gebruiken meer dan wat ons toebehoort
en daardoor is het dat uw Schepping lijdt.
We verbruiken de rijkdommen van de aarde
ten koste van de armen en de verdrukten.
We zijn gevangenen van de consumptie
en we bekennen dat we niet weg willen uit onze gevangenschap.
We zoeken onze zekerheid in bezit.
We stelen van hen die na ons komen.
We weten dat de aarde kwetsbaar is,
maar deze zekerheid verlamt ons.
We bekennen dat onze passiviteit ons goed uitkomt
en dat we er niet van weg willen.
We erkennen dat we vaak wel de waarheid kennen
maar dat we het niet willen weten.
Omdat we ons niet willen engageren
zijn onze verklaringen ongeloofwaardig.
Omdat we geen deel willen zijn van de verandering
leven anderen in wanhoop.
Omdat we de prijs van een nieuwe levensstijl niet willen betalen,
moeten anderen betalen met hun leven.
We hopen op eenheid,
maar we komen niet in actie.
We eren de idealen van barmhartigheid en liefde
maar we passen ze niet toe.
God, we bekennen dat het goed doet onze fouten te belijden
maar dat we het doen zonder met de zonde te breken.
Uit de diepte roep ik tot u, God,
Heer, hoor mijn stem, wees aandachtig,
luister naar mijn roep om genade. (Psalm 130)
(Gebed van de Kerk van Noorwegen. Uit de brochure Aanbod voor liturgie, gebed, gesprek - Scheppingsperiode 2017 van Ecokerk)
Beluister psalm 130 op muziek van Arvo Pärt: De Profundis
Psalm 130, een pelgrimslied
Uit de diepte roep ik tot u, HEER,
Heer, hoor mijn stem,
wees aandachtig, luister
naar mijn roep om genade.
Als u de zonden blijft gedenken, HEER,
Heer, wie houdt dan stand?
Maar bij u is vergeving,
daarom eert men u met ontzag.
Ik zie uit naar de HEER,
mijn ziel ziet uit naar hem
en verlangt naar zijn woord,
mijn ziel verlangt naar de Heer,
meer dan wachters naar de morgen,
meer dan wachters uitzien naar de morgen.
Israël, hoop op de HEER!
Bij de HEER is genade, bij hem
is bevrijding, altijd weer.
Hij zal Israël bevrijden
uit al zijn zonden.
