De wereld is overbewapend en het klimaatfonds is ondergefinancierd.
De wereld militaire uitgaven bedragen ca. 1.776 miljard Euro in 2014. De Verenigde Staten en de Russische Federatie zijn de twee grootste wapenleveranciers. Het aanhoudende gewapende conflict in het Midden Oosten én de onrust in voormalige Sovjet Republieken o.m. in de Oekraïne, zijn de voornaamste oorzaken van toenemende wapenleveringen aan die gebieden en doen de export stijgen . De Europese militaire begrotingen zijn goed voor 255 miljard Euro.
Hoewel het totale volume van de Europese wapenexport in de periode 2010-2014 daalde met zestien procent tegenover de periode 2005-2009, hebben vijf EU-lidstaten – Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Spanje en Italië – nog steeds een plaatsje in de top-10 van internationale wapenexporteurs . Maar ook China en vooral Saoedi Arabië hebben hun wapenexport sterk verhoogd en deze laatste ook met clandestiene leveringen aan gewapende groepen in Syrië, Irak en Yemen.
De totale wapenuitgaven zijn buiten alle proportie en draagt niet altijd bij tot de veiligheid van burgers. Een goed klimaat is onderdeel van de veiligheid. De concrete invloed van de klimaatverandering op de veiligheidssituatie wereldwijd in de komende vijftien jaar is moeilijk te voorspellen. De meest concrete dreiging komt voort uit extreme weersomstandigheden intern en de instroom van klimaatvluchtelingen extern. Dat kan op korte termijn het economisch systeem destabiliseren en spanningen tussen etnische groepen met zich meebrengen en leiden tot (gewapende) conflicten.
De capaciteit van vele landen in Afrika en Azië is er onvoldoende groot om de schokken van de klimaatrampen op te vangen, die doorgaans een erg negatief effect hebben op de landbouw en een tekort of gebrek aan drinkbaar water en voedsel veroorzaken.
Het is dus van groot belang een beter evenwicht te vinden tussen militaire uitgaven enerzijds en investeringen in vredesopbouw, ontwikkeling en het tegengaan van klimaatverandering anderzijds.
Vredesopbouw, ontwapening en klimaathulp moeten duidelijk vervat zijn in de nieuwe ‘Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen’ van de Verenigde Naties en de noden van door conflict verscheurde landen moeten prominent aan bod komen tijdens de Financing for Development Top van Addis Ababa in juli en voor de Post-2015 Development Agenda voor de bijeenkomst in New York in september 2015.
Regeringen moeten met voldoende geld over de brug komen om tot een ambitieus en bindend klimaatakkoord in Parijs (COP 21) te komen. Een dergelijk akkoord is belangrijk als we de klimaatopwarming onder de 2 graden Celsius willen brengen. Meer geld zou moeten vrijkomen voor het groene klimaatfonds van de Verenigde Naties . Dat fonds wordt gebruikt om ecologische investeringen in ontwikkelingslanden te financieren, om zo de klimaatimpact van de industrialisatie zo beperkt mogelijk te houden.
In plaats van enorme bedragen uit te geven aan bewapening zouden financies moeten gebruikt worden om ons klimaat beter te beschermen. De doelstelling zou moeten zijn om minstens 90 miljard Euro te krijgen in het klimaatfonds tegen de Top van Parijs en dat bedrag zou moeten komen uit de verlaging van de wapenhandel en niet uit het budget van ontwikkelingssamenwerking.
De wereld is overbewapend en het klimaatfonds is ondergebudgetteerd. Tijd om dit niet alleen te erkennen, maar er ook iets aan te doen.
Paul Lansu
Senior Policy Advisor Pax Christi International en lid van de Commissie ATTENT Netwerk voor maatschappelijke inzet in het bisdom Antwerpen.
