Gunnen we de aarde de sabbatrust?

"een poging om het evenwicht en de gelijkheid te verzekeren in de relaties van de mens met de anderen en met de aarde waarop hij woonde en werkte."

Uit de encycliek Laudato Si'

God gebood Israël dat elke zevende dag een rustdag, een Sabbat zou zijn. Daarenboven werd alle zeven jaar ook een sabbatjaar ingevoerd voor Israël en voor het land, waarbij het land in die periode volledige rust kreeg. Men zaaide niet en men oogstte enkel het noodzakelijke om te overleven en gastvrij te zijn. Tot slot werd na negenenveertig jaren, het Jubeljaar gevierd, het jaar van algemene vergeving en “bevrijding voor alle bewoners”. De ontwikkeling van deze wetgeving was een poging om het evenwicht en de gelijkheid te verzekeren in de relaties van de mens met de anderen en met de aarde waarop hij woonde en werkte. (Laudato Si' 71)

Leviticus 26

En als u dan door dit alles nog niet wijzer bent geworden en u tegen Mij blijft verzetten, dan zal Ik ook hard tegen u zijn. Ik zal u zevenvoudig slaan vanwege uw zonden. .../... Uw land wordt een woestenij, uw steden een puinhoop. Zolang het land verwoest ligt en u bij uw vijanden woont, haalt het land zijn sabbatjaren in; het komt tot rust en haalt zijn sabbatjaren in. Al de tijd dat het in puin ligt, haalt het de rust in voor de sabbatjaren die het gemist heeft toen u er nog woonde.

JHWH,
we horen U,
en Uw waarschuwing, tot driemaal toe.

Weet U hoe lastig het ons valt
onze diep ingesleten gewoonten te veranderen?

Maar zie:
We zijn op zoek naar andere manieren van leven,
aandachtiger, energiezuiniger, kwaliteitsvoller.
We fietsen en nemen de trein.
We isoleren en hebben zonnepanelen op ons dak.
We herontdekken het delen, het hergebruik, het herstellen.
Je vindt ons in de kringloopwinkel en in de hoevewinkel,
en op plekken waar mensen samenwerken met elkaar.

We zijn dus bezig wijzer te worden
en ons verzet tegen U te stoppen.

Hoeveel tijd krijgen we nog?

Want we hebben de woestenij in beeld,
de puinhoop komt ons tegemoet.

Nog enkele jaren
en er zijn geen orang-oetans meer,
geen tijgers,
geen blauwvintonijn…
Elke dertien minuten sterft een soort op aarde uit.

Vandaag gebeurt
wat ons bij monde van wetenschappers was voorzegd.

De aarde heeft koorts,
de crisis versnelt
nog steeds.

Nog steeds
stijgt het verbruik
aan olie, gas en kolen.

Elke 20 jaar
verdubbelt ons verbruik aan ertsen.

Nog steeds
krijgt de aarde geen rust.

Kunnen we het tij nog keren, JHWH?

Hoeveel niet in acht genomen sabbatjaren
zullen ons aangerekend worden?