Anderen helpen mij te veranderen!
Het is al een lange weg geweest met kleine stapjes van bewustwording en daden. Een eerste bewustwording kwam er toen ik in 1990 als beroepskracht op de dienst parochieanimatie van bisdom Antwerpen, samen met mensen van Pax Christi, een project uitwerkte in opvolging van de Europese Assemblee in Bazel. Het project kreeg de titel: ‘Een druppel op de ommekeer’.
Het was voor mezelf een eerste echte confrontatie met de zorg voor de schepping: de afvalhoop verkleinen, de auto aan de kant laten, met een eenvoudige groet op straat werken aan een multiculturele samenleving, seizoen- en streekgebonden eten, je eigen boodschappentas mee naar de winkel nemen, … Het was toen een hele uitdaging voor mezelf om datgene waartoe we opriepen ook zelf in de praktijk te brengen. Anderen hebben mij helpen veranderen. Dat gebeurde meermaals.
Zo is er ook de franciscaanse beweging. Een hele periode vroeg ze om één dag per week sober te eten: vasten voor vrede. Het werd onze wekelijkse vleesloze dag: rijst met een eitje. We doen het nu nog altijd.
Anderen helpen mij veranderen… Bepaalde campagnes van Broederlijk Delen legden het onrecht bloot van onze voedselconsumptie en van andere consumptiegoederen. Ecologie en gerechtigheid zijn nauw met elkaar verbonden. We kopen geen boontjes uit Kenia, we eten zoveel mogelijk seizoen- en streekgebonden, alleen ‘het toetje van de taart’ is exotisch. In de winkel kijken we naar de herkomst van de producten.
De opkomst van Ecokerk heeft het bewustzijn nog vergroot. Ik wil als een goede christen leven en langs Ecokerk maakte ik kennis met een ecospiritualiteit. Het grijpt je nog dieper aan. Daarom doet het mij vaak pijn dat de aandacht voor de klimaatverandering en de bijhorende crisissen in de kerk zo weinig aandacht krijgen. Anderen gaan ons hier voor en dat is goed. Maar als christenen kunnen we deze zorg niet alleen aan anderen uitbesteden. Wij hebben onze bijdrage te leveren. Zorg voor de schepping hoort vandaag wezenlijk bij ons christen zijn.
De start van de bioboerderij De Kijfelaar helpt ons nu om ook verantwoord vlees te eten. Bavo, als bioboer houdt een pleidooi voor vier voedselcriteria: bio, plaatselijk, fairtrade en seizoensgebonden. Ook de bioboeren hier bij ons hebben recht op een eerlijk loon. Daarom kopen we onze groenten en ons vlees elke week op de bioboerderij De Kijfelaar. Daarin zijn we al heel consequent.
Veel moeilijker is het om even consequent ons te verplaatsen. We wonen op het platteland, het openbaar vervoer is niet zo vanzelfsprekend. Daardoor gaan we vaak met de auto naar de trein. Ik moet heel bewust tegen mezelf zeggen om telkens het kan de trein te nemen. De verleiding blijft om me met de auto te verplaatsen. Dit is een heel moeilijk punt.
Met kleine stappen maken we ons huis beter geïsoleerd. Enkele jaren geleden vervingen we het glas door beter isolerend glas, we isoleerde de zolder. Maar er zijn nog dingen mogelijk.
Zoveel te meer je hoort en leest en spreekt met elkaar over ons consumptiegedrag en de gevolgen daarvan op mensen over heel e wereld en op de aarde, zoveel te meer je beseft hoe klein je bijdrage is en hoe groot de uitdaging die voor je ligt. Maar er is een grote troost: anderen helpen mij te veranderen!
Maria Verwimp
